Samo ime ovog parka govori da je ispunjen borovom šumom. Kako se nalazi na uzvišenju koje se diže iz centra Sokobanje, tu struji drugačiji vazduh. Zbog toga je i preko puta ovog parka 1977. godine izgrađena Specijalna Bolnica Sokobanja za lečenje nespecifičnih plućnih oboljenja. Raznolika šuma, prožeta zimzelenim vrstama drveća na koju se spušta ruža vetrova sa Ozrena i Rtnja, uz veliku koncentraciju negativnih jona i veoma blagi uticaja radona, daju neverovatan isceljujući efekat.
U delu parka Vrelo, koji je dobio ime po izvoru hladne pijaće vode, se nalazi Letnja pozornica gde se odvija državno takmičenje u sviranju harmonike - Prva Harmonika. Od pozornice se naviše stiže do česme Hajduk Veljka i Lovačkog doma odakle se može stazom izaći na Ozrenski put. Donji deo parka se naziva Vrelo i on je od šetališta udaljen 400 m dok je gornji deo Borići udaljen 650 m.
U doba Kraljevine Jugoslavije se park Vrelo zvao Kraljeve livade jer tu nije bilo drveća. Kralje Petar, kao česti gost Sokobanje, ovde gradi svoj letnjikovac. Za radnike se pravi kantina od koje kasnije nastaje kafana Lovački Dom. Na mestu gde je danas Letnja pozornica, pregrađuje se vrelski potok i pravi se malo jezero. U to vreme je Sokobanja bilo čuveno mondensko mesto u Srbiji, te su se čamcima po jezeru vozili i naši pisci kao što su Ivo Andrić, Isidora Sekulić i Stevan Sremac. Smeštaj u hotelu su unapred rezervisali kako bi boravili u svom omiljenom apartmanu ili sobi.
Nakon II. Svetskog rata se jezero isušuje i na tom mestu se gradi Letnja pozornica.
Kako doći do Borića iz centra grada?
Od centra se krene uzbrdo ulicom Vojvode Mišića i nakon 250 m dolazite do kružnog toka gde skrećete levo. Ulazite u donji deo parka gde ćete sa desne strane ugledati Letnju pozornicu. Samo pratite put naviše i stižete do Hajduk Veljkove česme a nakon 50 m i do ravnog dela parka Borići gde su klupe, drveni stolovi, česma sa pijaćom vodom i uređeni deo za igranje dece.